تاثیر کلام در

دوران جنینی

پژوهش‌های جدید بیان‌گر آن است که جنین از آغاز ماه ششم با گوش‌هایش صداها را به شکلی مستمر پردازش می‌کند. در اطراف جنین صداها زیاد هستند. شکم مادر با وجود روده‌ها و رحم مکانی پر از صدا را تشکیل می‌دهد. سروصدای معده و روده‌ها همانند بقیه صداهای دیگری که می‌شنود به گوشش می‌رسد همانند صدای مادرش و صحبت‌های مادر و کسانی که اطرافش هستند و گویی که صدای آن‌ها آرام تر واضح‌تر از بقیه صداهاست و با این وصف جنین آن را می‌شنود. تنها صدای بلندی که در زندگی جنین سلطه و برتری دارد صدای تپش قلب مادرش است و این تپش روزمره و همیشگی و منظم است و تا زمانی که صدای تپش قلب نظم خود را حفظ کند جنین می‌داند کارها بر وفق مراد است و احساس آرامش می‌کند.

یادآوری ناخودآگاه تکرار تپش‌های قلب مادر در رحم توسط جنین این موضوع را برای ما روشن می‌کند که، دلیل این‌که چرا مادر نوزاد را هنگامی‌که به آغوش می‌کشد، آرام می‌شود یا هنگامی‌که تاپ تاپ منظم قلب مادرش را می‌شنود آرام می‌شود و آن را ساعتی دقیق می‌یابد.

پژوهشگران با مطالعه بر روی اندازه مغز نوزادان بدنیا آمده دریافته‌اند به درستی صحبت کردن با جنین در حین بارداری از سوی والدین و اطرافیان می‌تواند باعث افزایش حجم مغز نوزاد و افزایش سطح هوش او در سالهای آتی پس از بدنیا آمدنش شود.
 
گفتنی است، در این پژوهش نوزدانی که حتی صدای ضبط شده مادران خود را در دوران جنینی شنیده بودند دارای مغزی بزرگتر از نوزدانی بودند که تنها صدای پس زمینه را در حین جنینی شنیده بودند.
 
صحبت‌ با جنین همچنین می‌تواند باعث افزایش مهارت های گفتاری او در سالهای بعد شود، صدای مادر جزو یکی از اولین تجربیات حسی نوزاد در حین رشد  است و او همینطور می‌تواند صدای ضربان قلب مادر خود را نیز بشنود.
 
کارشناسان دانشگاه‌ هاروارد که در این تحقیق حضور داشتند اعتقاد دارند صدای مادر و اطرافیان جنین باعث افزایش قدرت مرکز پردازش زبان در مغز کودک می‌شود و در آینده سبب زود به راه افتادن زبان کودک برای برقراری ارتباط با اطرافیان می‌شود.

شنیدن اولین حسی ‌است که یک جنین از طریق آن با محیط اطرافش ارتباط برقرارمی‌کند. هفته اول لقاح جوانه گوش های یک جنین با میکروسکوپ دیده می‌شوند واز هفته ۲۰ حاملگی جنین صدا‌ها و تون های اطراف را می‌شنود و موزیک را هم حس می کند. امروزه از طریق موزیک تراپی سعی می شود که روی جنین و مادرتاثیرات مثبت گذارده شود.
جنین ها به ما میگویند که از صداهای خیلی بلند خوششان نمی آید ولی نه آنکه خواستار سکوت باشند.
در گریه نگاری از نوزادان دکتر هنری ترابی در استکهلم کشف کرد که نوازادان در نوع گریه خود دارای لهجه هستند که آنرا از گویش مادر در هنگام حاملگی می آموزند.

در دوران حاملگی جنین برای شنیدن صدای مادر مجهز تر است چون صدای مادران ریز تر است و صدای پدران بم تر .بخش های مربوط به شنیدن صداهایی با فرکانس بالاتر تا پیش از تولد کاملا رشد کرده اند ولی بخش های شنیدن صداهای بم تا قبل از سن بلوغ به درستی تنظیم نمی شوند.

جنین به دو وسیله می شنود:
  ۱ ) رسانای هوایی (صوت از خارج وارد بدن شود و شنیده شود)
۲) رسانای استخوانی ( لرزه های صوت از طریق حلق و نای از طریق اعضای داخلی به جنین می رسد و رحم اتاقک صدا تبدیل می شود.)
جنین بیشتر از طریق رسانای استخوانی می شنود پس هر چه مادر میگوید برای جنین مفهوم تر است .
 
نقش پدر:
درواقع صداى قلب مادر مداوماً درگوش جنین طنین انداز است، ارتعاش صحبت ها و حرفهاى مادر ازطریق قفسه سینه به جنین منتقل شده و همچنین وجود ارتباط هاى بیوشیمیایى بین مادر و جنین نشان دهنده این مفهوم هستند که جنین ارتباط قوى تر با مادر نسبت به پدر دارد.
پدرهای عزیز برای صحبت کردن با جنین باید دهان را در نزدیکی شکم مادر قرار دهند و شمرده و زیر صحبت کنند. اگر صدای شما خیلی زیر -خشمگین -اضطراب آور باشد ممکن است کودک یاد بگیرد از آن بترسد یا آنرا تکرار کند. لیکن بیشترین صدایی که جنین شما میشنود صدای قلب شماست.

شما با آرامش خود صدایی ملایم را برای او ایجاد می کنید ولی اگر دایما مضطرب باشید کودک از طریق صدای قلب و هماهنگی با ترشح آدرنالین در خون شما دایما مضطرب است .جنین از صداهای ناگهانی مثل خوردن در به هم و …. به شدت می ترسد .
از هفته ۱۸ به بعد با همسرتان دعوا نکنید چون جنین می شنود و تحقیقات نشان داده ضربان قلب جنین در هنگام دعوای پدر و مادر تا ۲ برابر شده، حتی گزارش سقط جنین پس از دعوای سخت هم شده است.