آمادگی قبل از بارداری (5)

 در مرحله اول باید تا سه نسل عوامل ارثی چک شود. خاطرتان باید آسوده باشد که عوامل ارثی در هر دو فامیل،از آزمایش و نوع خون گرفته تا سایر مواردی که احتمالا در وقت ازدواج مورد معاینه و یا آزمایش واقع نشده، پیش از بارداری بررسی شود. دوم عوامل محیطی است، مانند منطقه ای که پدر و مادر در آن زندگی می کنند، یا مسافرتهای بسیار و یا زندگی در محل های مختلف باهم و یا برخی از اوقات جدا از هم گرفتاریهایی ممکن است به‌وجود بیاورد؛ مادر باید معاینه دقیق پزشکی بشود و کاملا مطمئن باشد که به جهت مادر شدن آماده است. -بیماریهای ویروسی باید چک شود؛ یعنی اطمینان حاصل شود که یا واکسن آن زده شده یا به بیماری مبتلا شده اند و در مقابل آن مقاوم هستند. مانند سرخک و سرخچه. به خصوص سرخجه گرفتاری است که اگر در شانزده هفته اول حاملگی اتفاق بیفتد می‌تواند برای جنین خطرات غیرقابل برگشت داشته باشد و در بسیاری از موارد منجر به سقط جنین خواهد شد. آبله‌مرغان بیماری دیگری است که به‌ویژه در ماه‌های آخر بارداری و نزدیک تولد کودک می‌تواند مشکل ساز باشد.پدر و مادر باید همه واکسن ها را زده باشند. بیماریهای مزمن مانند قند، سل، سرطان و... از نوع بیماریهایی هستند که حتما باید چک شود. پدر هم باید مورد آزمایش قرار بگیرد؛ زیرا برخی اوقات، ممکن است پدر بیماری را در دوران بارداری به مادر سالم منتقل کند، بنابراین این مطلب مهم را نمی‌شود نادیده گرفت. بیماریهای دیگر مانند انواع بیماریهای جنسی و مقاربتی نیز می‌توانند برای فرزند ما مسئله‌آفرین باشند. مادری که در گذشته چند بار سقط جنین کرده است می‌تواند خطراتی او و فرزندش را تهدید کند. - بیماریهای روانی اگرچه فراوان است اما برخی از آنها باید به طور جدی چک شود. از جمله بیماری اسکیزوفرنی که باید مد نظر قرار گیرد. در خصوص بیماری افسردگی و یا اضطراب، به‌ویژه نوع شدید آن یا وحشت که به‌صورت حمله اضطراب و یا حمله هراس اتفاق می‌افتد به دو دلیل باید کاملا بررسی شود: یکی شرایط و مشکلات حاملگی و تولد که این بیماریها را تشدید می‌کند و یا حتی اگر وجود ندارد برخی اوقات آن را به‌وجود می‌آورد. دوم خطر حمله اضطراب و یا وحشت و احتمالا افسردگی است که تأثیر بد و منفی بر روی رویان یا جنین خواهد گذاشت. مادر باید شش‌ماه پیش از تصمیم برای داشتن فرزند، قرص ضد بارداری را متوقف کند چون مصرف آن نزدیک بارداری می‌تواند مسائل و مشکلاتی را به‌وجود بیاورد. پدر از رفتن به مراکزی که گرمای بیش از حد به بدن او می‌دهد مانند جکوزی خودداری کند؛ زیرا می‌تواند مراحل پایانی تشکیل اسپرم را با خطراتی مواجه کند و نوع ناقص و گرفتار اسپرم را برای داشتن فرزند مورد استفاده قرار بدهد. پدر و مادر باید هر دو به وزن مناسب برسند. مادر در دوران بارداری نمی‌تواند رژیم چاقی یا لاغری بگیرد؛ در مورد پدر مطالعات نشان می‌دهد که وزن بیش از حدو ‌یا لاغری بیش از حد حتی در تولید اسپرم و در تولید مثل و در باروری نقش بسیار مهمی دارد، بنابراین وزن متعادل برای هر دوی آنها ضرورت دارد. توصیه می‌شود که مادر کار دندان‌پزشکی خودش را در دوران شش ماهه پیش از آمادگی برای حاملگی به آخر برساند. زیرا مصرف داروهای بی‌حسی موضعی و جیوه که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد می‌تواند مسئله‌آفرین باشد. طبیعی است که تمام داروهایی را که مادر و حتی پدر مصرف می‌کنند باید با پزشک معالج چک کرد و مطمئن شد که برای بچه آسیب‌زننده نیست؛ همچنین هرگونه ماده مخدر، سیگار یا مشروب، نه‌تنها در دوران بارداری مادر، بلکه شش ماه قبل از بارداری توسط پدر و مادر هر باید متوقف شود. پدری که مشروب می‌خورد، سیگار می‌کشد و یا درگیر موادمخدر هست یا بعضی از داروها را استفاده می‌کند می‌تواند تأثیر بدی از راه انتقال اسپرم ناقص یا بیمار بر فرزندش به‌وجود بیاورد. مصرف برخی قرص های رژیمی توسط مادر در دوران بارداری باعث آسیب به جنین و حتی سقط می شود. هم پدر و هم مادر، سه ماه پیش از داشتن فرزند باید به مقدار مناسب اسیدفولیک را مصرف کنند؛ زیرا موجب گسترش سیستم عصبی و افزایش هوش و آمادگی رشد تعقل و تفکر کودک خواهد بود. تغذیه مناسب و رعایت اصول بهداشتی اهمیت دارد. مخصوصا اگر مادر جوان است تا پیش از بیست سالگی چون خود مادر درحال رشد است، علاوه‌بر اینکه برای فرزندش نیاز به غذای مناسب دارد، برای رشد خودش هم به چنین غذایی نیازمند است؛ بنابراین باید با افزایش تغذیه مناسب خودش شرایط بهتری را برای خود و فرزندش فراهم کند. ورزش به اندازه و مداوم میتواند سلامت روانی و تعادل را برقرار کند و از نظر فیزیکی هم فواید زیادی دارد. خواب و استراحت به اندازه و کافی و داشتن خواب خوب و با کیفیت بالا، یعنی خواب سنگین و عمیق می‌تواند سلامت را موجب بشود و از این نظر آمادگی را برای داشتن فرزند بهتر فراهم کند و بالاخره مسئله آرامش مطرح است،والدین باید به مرحله‌ای از ثبات و قرار برسد که بتوانند محیط مناسبی را فراهم کنند و در این محیط بهترین فرزند را که ممکن است داشته باشند. در مورد زمان مناسب برای تولد مطالعات نشان می‌دهد که در نیمکره شمالی بهترین ماه تولد برای بچه‌ها می، ژوئن یا جولای است، یعنی در اواخر بهار و در اوایل تابستان و بدترین ماه ژانویه و فوریه یعنی دی و بهمن است و علت اصلی آن هم سرمای هوا است. بنابراین هرچه محل زندگی به قطب شمال نزدیکتر باشد اهمیت این موضوع بیشتر است.