با به کارگیری ۴ راهکاری که در ادامه به آن اشاره خواهد شد، می توانید بر احساس گناهی که گاهی دچار آن می شوید، غلبه کنید.
اهمیت نظم و انضباط را به خودتان یادآوری کنید.
هر زمان که برای وضع قوانین تربیتی و محدودیت های لازم دچار احساس گناه می شوید، علت سخت گیری و "نه" گفتن به کودک را به خودتان یادآوری کنید.
اجرای این قوانین و محدودیت ها برای آموزش کودک است.این سخت گیری ها می تواند مهارت های تازه را به کودک یاد دهد، از انتخاب های بد کودک جلوگیری کند و یا به کودک کمک کند تا مشکلاتش را به شکل موثر حل کند.اگر بعد از اینکه به کودک "نه" گفتید، با گریه کودک دچار احساس گناه می شوید و یا به خاطر گرفتن بعضی از امتیازات کودک احساس بدی به شما دست می دهد، بر روی اهداف بلند مدت تمرکز کنید.
دلایل لزوم آموزش نظم و انضباط به کودک را روی یک برگه کاغذ بنویسید تا هر وقت که احساس گناه می کنید، آن را بخوانید.
یادآوری اهمیت این مسئله می تواند به کاهش احساس گناه شما کمک کند.
ناراحتی کودک را تحمل کنید.
فرزندپروری صحیح به معنی پرورش کودک شاد نیست بلکه به معنای آموزش مهارت های لازم برای تبدیل شدن به فردی مسئولیت پذیر در بزرگسالی است.بخشی از فرآیند یادگیری باعث خواهد شد گاهی کودک از شما عصبانی، ناراحت و یا ناامید شود.
شما نباید فقط به این دلیل که کودک احساس ناراحتی می کند از تربیت صحیح کودک صرف نظر کنید.در واقع، یادگیری چگونگی مواجهه و برخورد با احساسات ناخوشایند با روش های مثبت برای کودکان مفید و ضروری است.اگر با گریه یا کج خلقی کودک تسلیم شوید، به او یاد می دهید که گریه و کج خلقی روش های مناسبی برای برآورده کردن نیازها هستند و او را از آموختن روش های صحیح و اصولی مدیریت هیجان محروم می کنید.
برای غلبه بر احساس گناه روش های مخصوص خودتان را پیدا کنید.
برای رویارویی و غلبه بر احساس گناه از روش هایی که مناسب شما هستند استفاده کنید.
به دوستتان زنگ بزنید، نفس عمیق بکشید و یا کمی به خودتان فرصت دهید تا بعد از شنیدن جمله "تو بدترین مامان دنیا هستی!" احساس بهتری داشته باشید.
تجربه احساس بد به خاطر ناراحتی کودک طبیعی است اما مسئله مهم این است که نباید تمام وقت خودتان را به قضاوت در مورد تصمیماتی که برای کودک می گیرید، اختصاص دهید.
یک توضیح خلاصه و مختصر کافی خواهد بود و اگر کودک گریه و ناله و التماس و یا بدخلقی کرد، آمادگی نادیده گرفتن این رفتارهای کودک برای جلب توجه را داشته باشید.
از روش توجه انتخابی استفاده کنید و تا زمانی رفتار کودک مناسب نیست از تقویت کننده های مثبت استفاده نکنید.
این واقعیت را قبول کنید که هیچ پدر و مادری کامل نیستند.
زمان هایی وجود دارند که شما به عنوان والدین نمی توانید تصمیمات مناسب را اتخاذ و به آنها عمل کنید.
رویش طلایی کوچولوها